Ieorg Idur, De Tovervinger, De Giraffe, Peli en ik

Meneer Hoppe woonde in een kleine flat boven in een groot betonnen gebouw. Hij woonde helemaal alleen. Hij had twee grote liefdes in zijn leven. De ene waren de bloemen die hij op zijn balkon kweekte. De andere grote liefde hield hij zorgvuldig geheim. Dat was namelijk mevrouw Zilver, die onder hem woonde met haar schildpad. Hij wilde dolgraag iets geweldigs doen, zodat hij in haar ogen een held zou zijn.

Het buurmeisje van de familie Kreitjes kan toveren. Meneer Kreitjes en zijn zonen jagen op eenden. Daar heeft het buurmeisje een enorme hekel aan. Als ze hen duidelijk maakt dat ze er beter mee op kunnen houden, wordt ze uitgelachen. Dan doet ze het enige wat ze nog kan doen: ze zwaait met haar tovervinger!

De snavel van de Pelikaan was volstrekt uniek. De nek van de Giraffe, als een trekveer, heel bijzonder. De bruine Aap zong voor iedereen in de buurt. Wat voerden ze in hun schild, dit buitengewone trio, toen Billy ze ontdekte in hun rare oude huis dat helemaal alleen aan de weg stond? Wacht maar af en luister zelf!
Voorgelezen door Jan Meng.

Inhoud
Ieorg Idur
Een woordje vooraf
Nu komen we bij een zekere zonnige
Mevrouw Zilver bekeek de toverspreuk
Mevrouw Zilver werkte halve dagen
Dus de volgende acht weken ging het zo
Die avond stond meneer Hoppe

De Tovervinger
De boerderij naast de onze
Nog diezelfde dag dat ik de familie Kreitjes
'Ma...ma...maar...'riep mevrouw Kreitjes
'Kijk nou toch eens naar die ellendige eend...'
'Op je erewoord?'vroeg de eend

De Giraffe, de Peli en Ik
Niet ver van waar ik woon
‘We zijn hier een heel eind van de zee af,’
‘Heeft iemand misschien een rotte sardien…’
‘Uw kersen, Uwe Genade,’ zei ik
‘Wacht maar!’ riep de Aap
‘Mijn diamanten!’ krijste de Hertogin
Grote vreugdetranen begonnen over haar wangen
Het was verbazend hoe vlug alles ging