Over zijn lijk

Beschrijving

Ik was er niet bij toen ik doodging. Ik was teruggekeerd van zo’n buitenlichamelijke droom, zo’n droom waarbij je het gevoel hebt dat je geest je lichaam heeft verlaten en je eigenlijk niet echt droomt. Maar iemand had me vermoord terwijl ik weg was. Verminkt. Er was niets meer over waar ik naar terug kon. Wie had dat gedaan? De seriemoordenaar die de stad terroriseerde? Of iemand dichter bij me, iemand die ik kende? Maar ik had geen vijanden. Althans, ik dacht van niet.

En het is eng wanneer je de seriemoordenaar ontmoet, als afgrijzen wordt gevolgd door nog groter afgrijzen, als je eigen gezin gevaar loopt en alleen jij een einde kunt maken aan de moorden. Dus wat doe je dan? Je hebt geen lichaam, geen kracht. Je kunt niet eens iets aanraken. Wat doe je dan, verdomme?

Details

Trefwoorden

• roman
• spanning
• vertaald uit het engels
• fantasy

Recensies uit de pers

'De romans van James Herbert zijn bestsellers omdat veel lezers, waaronder ikzelf, te geschokt zijn om ze weg te leggen' (Stephen King)

'James Herbert wijdt de eerste korte hoofdstukken van Over zijn lijk aan het leven van de jonge Jim True. Af en toe wisselt hij zijn beschrijvingen af met een goed gekozen flashforward. Deze spannende scènes wakkeren de nieuwsgierigheid van de lezer aan. Het volgende fragment is een treffend voorbeeld: “De patholoog bevestigt de conclusie van de politiearts: op het moment dat de vrouw het politiebureau binnenwandelde, bevond haar lichaam zich in het eerste stadium van lijkstijfheid, wat aangaf dat ze al minstens drie kwartier dood was. Hoe kan dat? Dat komt straks.” De kleine Jim werd in de steek gelaten door zijn vader en had alleen nog zijn excentrieke moeder. Dat maakte dat hij de BuitenLichamelijke Ervaringen (BLE’s) die hij van kleinsaf beleefde verborgen hield. Naarmate hij ouder werd, perfectioneerde hij deze kunst. James Herbert omschrijft gedetailleerd de voordelen en de beperkingen van het geest-zijn van Jim. Na zijn traumatische ervaring als moordslachtoffer, leert Jim door zijn nieuwe mogelijkheden dat zijn voorbije leven met leugens aan elkaar hing. Hij komt er achter dat de mensen die hij het meest vertrouwde, zoals zijn vrouw Andrea Dodds en zijn partner Oliver Guinane, hem bedrogen hebben. James Herbert compliceert het verhaal door de subplot van de seriemoordenaar die al een tijd aan het werk is. De politie die de dood van Jim onderzoekt wil de moord in de schoenen van deze crimineel schuiven. Maar dat is buiten Jim gerekend. Sommige fragmenten in Over zijn lijk zijn behoorlijk gruwelijk. Jim kan als geest immers meereizen met het lichaam van levende mensen, zoals dat van de seriemoordenaar. Hun gedachten maken dan deel uit van Jims wezen. Jim kan zelfs een recent overleden lichaam overnemen, manipuleren en de verdwijnende gedachten lezen. In de loop van het verhaal vallen een aantal slachtoffers die Jim kan gebruiken voor zijn doel, namelijk uitzoeken wie hem vermoordde en wie zijn familie bedreigt. Al met al is Over zijn lijk zo’n soort verhaal dat je bij de keel grijpt of niet. Met andere woorden, de lezer gelooft het of gelooft het niet. Het is essentieel voor het verhaal dat de lezer zich meteen kan inleven in het hoofdpersonage. Door zijn overtuigende beschrijvingen slaagt James Herbert daar voortreffelijk in. Dat betekent dat James Herbert met Over zijn lijk geloofwaardige horror heeft gecreëerd rond een speciaal hoofdpersonage.' (Hebban: ****)

'Het boek is geschreven in de ik-vorm, en wordt verteld door een man die wordt vermoord, net terwijl zijn geest zijn lichaam had verlaten in een buitenlichamelijke droom. Het is ontzettend goed geschreven (vertaald) en pakt je ook direct vanaf de eerste bladzij, die begint met ‘Ik was er niet bij toen ik doodging. Echt, ik was er niet. En het was een schok om mijn lichaam dood aan te treffen. Verdomd, ik was verbijsterd, verloren, snapte geen moer van wat er was gebeurd.’ En op diezelfde pagina: ‘… ik zal je meenemen in een verhaal over liefde, moord, verraad en ontdekkingen, niet allemaal per se slecht. Het begon met een hete aardappel’. En daarmee had het boek op de eerste bladzijde al mijn aandacht opgeëist. Het is echt een spannend verhaal dat je in een ruk uitleest. Wat heeft een hete aardappel te maken met moord, liefde en verraad? Ik was direct nieuwsgiering. De stijl is echt James Herbert. Ik heb vroeger diverse van zijn boeken gelezen, maar vind deze absoluut de beste (met wat ik me van zijn eerdere boeken kan herinneren). Door de manier waarop wordt verteld in de ik-vorm voelt het soms heel echt, heel dichtbij. Alsof je het aan kunt raken. Geweldig! De vaart zit er vanaf het begin al in, en Jim probeert er als onzichtbare geest echt alles aan te doen om zijn moordenaar te vinden. Het brengt hem waar hij nog nooit is geweest, en er gebeuren dingen waar hij zelfs nog nooit aan heeft gedacht. Hij ontdekt veel dingen die hij niet eerder wist over zijn vrouw, zakenpartner en een seriemoordenaar en het wordt alleen maar spannender. Herbert overtreft zichzelf in dit boek. De emoties zijn mooi omschreven; zijn gevecht om wat er gebeurd is te verwerken, hoe hij bij zijn vrouw en kind gaat ‘spoken’ om te zien hoe het met hen gaat: precies wat je zelf zou doen als dit zou kunnen na je dood. De onmacht die je voelt om echt iets te kunnen doen… Dat is knap voor een dode, toch? Dit is een boek dat je gelezen moet hebben als je van intriges, spanning, geesten, thrillers en knappe plots houdt.' (Stephen King fanclub *****)