Bollman & Bollman

Marga Claus (1955) is een Nederlandse auteur, die in het Fries schrijft. Een deel van haar werk is tevens in het Nederlands vertaald.

Marga Claus werd geboren te Leeuwarden en verhuisde als kind naar Easterein. Ze werd aan de Pedagogische Academie in Sneek opgeleid tot onderwijzeres, behaalde een onderwijsbevoegdheid in het Fries en volgde een post-hbo-opleiding volwasseneneducatie. Claus is in deeltijd werkzaam bij het Friesland College, waar ze Nederlands en computerles geeft. Verder houdt ze zich bezig met alfabetiseringswerk.

Claus koos er bewust voor om in het Fries te schrijven, omdat deze taal haar het meest aan het hart ligt. Een belangrijke functie van schrijven is voor haar, zoals ze in een vraaggesprek in 2002 verklaarde, "de chaos in mijn hoofd een beetje op orde te brengen. Schrijven is een vorm van macht. Het wapent me tegen wat er om me heen gebeurt. Het is voor mij even belangrijk als ademhalen. Dat geldt ook voor lezen."

Al toen ze jong was schreef Claus korte verhalen. In 1990 won ze een tweede prijs in een schrijfwedstrijd van de Stichting Literaire Activiteiten Heerenveen, wat voor haar een bevestiging was dat ze kon schrijven. Haar eerste publicatie, onder de schuilnaam Grethe van der Geest, was het autobiografische verhaal Leave Henri of Brief oan 'e Himel, dat in 1999 in het maandblad Trotwaer verscheen. Een jaar later volgde haar romandebuut Oxzana, ferhaal fan in flechtling, dat Claus schreef aan de hand van het waargebeurde levensverhaal van een Oekraïense vluchtelinge die via Afghanistan in Nederland terecht kwam. Het boek, een documentaire roman die tevens handelt over hoe mensen omgaan met buitenlanders en vluchtelingen, werd over het algemeen goed ontvangen, al had een enkele recensent kritiek op de gebruikte romantechniek en enkele inconsequenties in de vertelstructuur. In 2005 werd het boek in het Nederlands vertaald als Oxzana's vlucht.

In 2003 verscheen Claus' tweede boek, De heit van Serafyn, eveneens een op de werkelijkheid gebaseerd boek, dat de verhalen van een Franciscaner pater uit Bolsward die twintig jaar als missionaris op Papoea-Nieuw-Guinea werkte als uitgangspunt had. Anders dan Oxzana bevat deze roman echter ook fictieve elementen. Een Nederlandse vertaling, De vader van Serafyn, verscheen in 2006.

Daarna verscheen Lytse do: dei- en nachtboek foar in stjerrebern (2006). Hierin richt de vrouwelijke hoofdpersoon, die zelf in de overgang verkeert, zich in dagboekvorm tot het ongeplande en nog ongeboren kind van haar dochter. Al gaat Lytse do vooral over wat er gebeurt in het hart en het hoofd van een moeder die grootmoeder gaat worden, het boek biedt ook een beeld van de tijd waarin het speelt (ca. 2004).