Datumloze dagen
De op onnavolgbare wijze beschreven teloorgang van een liefdesrelatie als gevolg van een eenzijdige kinderwens. Een troebele vader-zoonrelatie in het teken van leven, liefde, schaamte, dood.
€ 12,99
Beschrijving
‘Datumloze dagen’ van Jeroen Brouwers is een roman over een troebele vader-zoonrelatie in het teken van leven, liefde, schaamte, dood. Het leven is een opeenvolging van willekeurige anekdoten. De naamloze verteller in deze roman herinnert zich de paar ontmoetingen met zijn buiten zicht geraakte zoon, die hij nu en dan, sporadisch, toevallig, tegen het lijf loopt. Vader en zoon zijn van elkaar vervreemd, de ontmoetingen leiden niet tot toenadering, laat staan beter begrip. De confrontaties vinden plaats op willekeurige ‘dagen zonder data’. Totdat de zoon zijn verwekker vraagt iets voor hem te doen, dat beider leven… De dood bestaat niet. Wat bestaat is: het leven, al is dat minder dan een nevelspatje in de oceanen van de tijd.
Details
Imprint
Atlas ContactUitgever
Atlas Contact, Uitgeverij
Publicatiedatum
19 oktober 2018
ISBN
9789025454333
Taal
Nederlands
Speelduur
5 uur 28 min 2 sec
Bestandsgrootte
285 MB
Formaat
mp3 download en geschikt voor de Luisterrijk app
Categorieën
Tags
Over de auteur
Jeroen Brouwers (1940-2022) brengt zijn kindertijd door in Indië. Na de Japanse invasie belandt hij in het Japanse interneringskamp Tjideng. In 1948 komt Brouwers naar Nederland, waar hij tot zijn zeventiende in katholieke kostscholen verblijft. Na zijn dienstplicht werkt hij enkele jaren in de journalistiek.
In 1964 debuteert hij met de verhalenbundel 'Het mes op de keel'. Voor zijn daaropvolgende roman, 'Joris Ockeloen en het wachten' (1967), ontvangt hij de Vijverbergprijs. Bij het grote publiek wordt hij bekend met 'Bezonken rood' (1981), waarin hij de toestanden in het jappenkamp beschrijft. Deze roman vormt het tweede deel van de autobiografische Indiëtriologie, met als eerste deel 'Het verzonkene' (1979, Multatuliprijs 1980) en 'De zondvloed' (1988, F. Bordewijkprijs 1989) als laatste deel.
Veel van zijn essayistische en polemische werk wordt gebundeld in vier 'Kladboeken', die verschenen in 1979, 1980, 1991 en 1994, en in Brouwers’ eenmansperiodiek 'Feuilletons', waarvan tot op heden negen afleveringen zijn verschenen, met bekende titels als 'Extra Edietzie' (1996) 'De schemer daalt' (2005) en 'Restletsels' (2012). De essaybundel 'Vlaamse leeuwen' (1994) wordt bekroond met de Gouden Uil voor non-fictie.
In 2000 verschijnt 'Geheime kamers', waarvoor Brouwers de Multatuliprijs, de AKO Literatuurprijs en de Gouden Uil ontvangt. In 2007 verscheen de roman 'Datumloze dagen'. In ditzelfde jaar wordt Brouwers onderscheiden met de Prijs der Nederlandse Letteren voor zijn gehele oeuvre. In 'Hamerstukken' (2010) is het polemisch werk van Brouwers verzameld. In 2011 verscheen zijn bejubelde roman 'Bittere bloemen'. Aan 'Het hout' (2014), de eerste Nederlandse roman over jeugdmisbruik in de katholieke kerk, werd de ECI Literatuurprijs toegekend.
In 2017 verscheen 'De laatste deur', een literaire geschiedenis van zelfmoord, in een nieuwe, ingrijpend herziene en geactualiseerde editie. Hierbij hoort het 'Supplement', waarin zijn opgenomen 'De zwarte zon', 'De versierde dood' in een herziene en geactualiseerde editie en ‘Verspreide opstellen’.
In 2018 werd aan Brouwers door de Radboud Universiteit Nijmegen een eredoctoraat toegekend.
Zijn roman 'Cliënt E. Busken' won de Libris Literatuur Prijs 2021. Ter ere van zijn tachtigste verjaardag verscheen op 30 april 2020 de brievenbundel 'Aan een karakter'.
Postuum verscheen Brouwers' autobiografische bundel 'Alles echt gebeurd'.
Jeroen Brouwers is op 11 mei 2022 op 82-jarige leeftijd overleden.
Jeroen Brouwers (1940-2022) brengt zijn kindertijd door in Indië. Na de Japanse invasie belandt hij in het Japanse interneringskamp Tjideng. In 1948 komt Brouwers naar Nederland, waar hij tot zijn zeventiende in katholieke kostscholen verblijft. Na zijn dienstplicht werkt hij enkele jaren in de journalistiek.
In 1964 debuteert hij met de verhalenbundel 'Het mes op de keel'. Voor zijn daaropvolgende roman, 'Joris Ockeloen en het wachten' (1967), ontvangt hij de Vijverbergprijs. Bij het grote publiek wordt hij bekend met 'Bezonken rood' (1981), waarin hij de toestanden in het jappenkamp beschrijft. Deze roman vormt het tweede deel van de autobiografische Indiëtriologie, met als eerste deel 'Het verzonkene' (1979, Multatuliprijs 1980) en 'De zondvloed' (1988, F. Bordewijkprijs 1989) als laatste deel.
Veel van zijn essayistische en polemische werk wordt gebundeld in vier 'Kladboeken', die verschenen in 1979, 1980, 1991 en 1994, en in Brouwers’ eenmansperiodiek 'Feuilletons', waarvan tot op heden negen afleveringen zijn verschenen, met bekende titels als 'Extra Edietzie' (1996) 'De schemer daalt' (2005) en 'Restletsels' (2012). De essaybundel 'Vlaamse leeuwen' (1994) wordt bekroond met de Gouden Uil voor non-fictie.
In 2000 verschijnt 'Geheime kamers', waarvoor Brouwers de Multatuliprijs, de AKO Literatuurprijs en de Gouden Uil ontvangt. In 2007 verscheen de roman 'Datumloze dagen'. In ditzelfde jaar wordt Brouwers onderscheiden met de Prijs der Nederlandse Letteren voor zijn gehele oeuvre. In 'Hamerstukken' (2010) is het polemisch werk van Brouwers verzameld. In 2011 verscheen zijn bejubelde roman 'Bittere bloemen'. Aan 'Het hout' (2014), de eerste Nederlandse roman over jeugdmisbruik in de katholieke kerk, werd de ECI Literatuurprijs toegekend.
In 2017 verscheen 'De laatste deur', een literaire geschiedenis van zelfmoord, in een nieuwe, ingrijpend herziene en geactualiseerde editie. Hierbij hoort het 'Supplement', waarin zijn opgenomen 'De zwarte zon', 'De versierde dood' in een herziene en geactualiseerde editie en ‘Verspreide opstellen’.
In 2018 werd aan Brouwers door de Radboud Universiteit Nijmegen een eredoctoraat toegekend.
Zijn roman 'Cliënt E. Busken' won de Libris Literatuur Prijs 2021. Ter ere van zijn tachtigste verjaardag verscheen op 30 april 2020 de brievenbundel 'Aan een karakter'.
Postuum verscheen Brouwers' autobiografische bundel 'Alles echt gebeurd'.
Jeroen Brouwers is op 11 mei 2022 op 82-jarige leeftijd overleden.
