Oosterse filosofie

Henk Schulte Nordholt (1953) is al meer dan dertig jaar actief betrokken bij China. Na zijn studie Sinologie in Leiden ging hij in 1981 werken voor het Ministerie van Economische Zaken in Den Haag. Vier jaar lang hield hij zich daar bezig met het bevorderen van de economische relaties tussen Nederland en het Verre Oosten, met name China. In 1985 werd Schulte Nordholt in Peking aangesteld als eerste directeur van de AMRO-bank in het toen nog gesloten Rijk van het Midden.

Later richtte hij in Peking het handelsbedrijf Hofung Technology op. Een technologiebedrijf van zestig man met kantoren in Peking en Tianjin. Naast zijn zakelijke carrière is Schulte Nordholt al ruim twintig jaar actief als schrijver en spreker over China.

Hij schreef drie boeken, waarvan De Chinacode Ontcijferd -Economische Grootmacht Ja, Wereldrijk Nee het be-kendste is. Zijn expertise betreft geschiedenis, cultuur, economie en financiën.



Dr. Hein van Dongen (1957) is filosoof. Hij promoveerde aan de Universiteit van Amsterdam op een proefschrift over de pluraliteit van maatstaven in de wetenschap en de samenleving (Geen gemene maat – over incommensurabiliteit). Sindsdien richt hij zich op de relatie tussen filosofie en architectuur en op een onderzoek naar esthetische ervaringen. Dit onderzoek richt zich op de vraag hoe esthetische ervaringen worden ondergaan en (onlosmakelijk daarmee verbonden) hoe er over gesproken wordt. Een boek over dit thema is in voorbereiding.

Daarnaast is hij o.m. docent aan verschillende onderwijsinstellingen, voorzitter van de programmaraad van Filosofie Oost-West en werkt hij als filosofisch consulent, waarbij hij zich vooral richt op het traceren van de invloed van conceptuele systemen op praktijksituaties.

Eerder verzorgde hij een lezing in het kader van de leergang Leven en denken in China, georganiseerd door FOW, o.a. voorjaar 2011 bij Campus Den Haag Universiteit Leiden.



Dr. Bruno Nagel (1939) is Emeritus docent Vergelijkende Wijsbegeerte aan de UvA en studeerde filosofie, theologie en godsdienstwetenschappen in Zwolle en Nijmegen en Indo-Iraanse talen en culturen te Utrecht. Hij was tot 2000 docent vergelijkende wijsbegeerte aan de Universiteit van Amsterdam. Hij promoveerde op de Indiase wijsgeer Abhinavagupta en schreef artikelen over hindoeïstische en boeddhistische wijsbegeerte. Ook publiceerde hij over Meister Eckhart, onder meer in verhouding tot het zenboeddhisme, en over Schopenhauers relatie tot het oosterse denken. Hij was verantwoordelijk voor het deel India uit het standaardwerk 25 Eeuwen Oosterse Filosofie (red. Jan Bor en Karel van der Leeuw, 2003). In het boek Wereldfilosofie (red. Hans van Rappard en Michiel Leezenberg, 2010) schreef hij de hoofdstukken over Indiase filosofie, en over Schopenhauer en het Indiase denken. Zijn aandacht gaat vooral uit naar het grensgebied van filosofie en spiritualiteit.



Dr. René Ransdorp (1964) is docent en publicist en studeerde filosofie en Chinees in Leuven. Tot 1999 doceerde hij hedendaagse westerse filosofie in het hoger onderwijs in Amsterdam. Sindsdien verzorgt hij programma’s Chinese filosofie aan verschillende universiteiten, hogescholen en culturele instellingen in Nederland. In 2005 promoveerde hij te Leuven op een proefschrift over de filosofie van Zhuang Zi. In 2007 verscheen bij uitgeverij Damon zijn boek Zwervend met Zhuang Zi – wegwijs in de taoïstische filosofie.

De activiteiten van René Ransdorp voor FOW zijn talrijk. Hij gaf vele FOW-zaterdaglezingen over de daoïst Zhuangzi – waaronder ook over de connectie van Martin Buber met Zhuangzi (samen met dr. Marcel Poorthuis), was nauw betrokken bij een drietal coproducties van FOW met de ISVW: De praxis van het geluk: levenskunst Oost en West, China: wat is de Weg? en Zen en Filosofie, begeleidt leesgroepen Laozi in Amersfoort, Groningen en ’s-Hertogenbosch en verzorgt een lezing in het kader van de leergang Leven en denken in China, georganiseerd door FOW, o.a. voorjaar 2011 bij Campus Den Haag Universiteit Leiden.