Zonder de meteoriet waren we er niet

De grote panda zit in zijn bamboebos, hij knaagt langzaam op een taaie scheut en bekommert zich om niets. Dat vindt hij fijn. Het interesseert de grote panda geen klap dat hij op het punt van uitsterven staat, laat staan dat het hem interesseert dat ook de Sumatraanse neushoorn zou kunnen verdwijnen. Het zal de natuur allemaal een worst zijn. Op één diersoort na. De mens. Waarom maakt de mens zich daar druk over? Wie is eigenlijk die mens? Hoe toevallig is het dát we er zijn en hoe zijn we hier op deze planeet terechtgekomen? En dan nog wel in zulke enorme aantallen! En wat betekent dat allemaal, voor ons in de toekomst en voor de aarde? Dit toegankelijke luistercollege van Prof. Dr. Jelle Reumer biedt een verhelderende kijk op de mens als evolutionaire toevalstreffer. Prof. dr. Jelle Reumer (1953) studeerde biologie met als specialisatie paleontologie en promoveerde in 1983 op een proefschrift over fossiele spitsmuizen. Hij werkte van 1984 tot 1986 bij de Université de Genève aan de taxonomie van de Afrikaanse klauwkikkers. Hij was directeur van het Natuurhistorisch Museum Rotterdam dat onder zijn leiding een spectaculaire metamorfose heeft ondergaan: van een treurig en weinig in het oog springend museum in Blijdorp tot een dynamisch museum op een culturele toplocatie. In februari 2005 is hij benoemd tot bijzonder hoogleraar Vertebratenpaleontologie aan de faculteit Geowetenschappen van de Universiteit Utrecht. Jelle Reumer is vooral geboeid door evolutie en ecologie, en de wisselwerking tussen die twee, waardoor het leven zich in al zijn diversiteit heeft kunnen ontwikkelen. Paleontologie is daarvoor volgens Reumer een bij uitstek geschikte wetenschap, omdat het de ontwikkeling van het leven registreert en interpreteert. Een indrukwekkend aantal populairwetenschappelijke artikelen staat op Reumers naam, zoals: Stadsecologie (2000), Plant je voort! (2003), De ontplofte aap (2005), Opgeraapt Opgevist Uitgehakt (2008) en Een prachtige puinhoop (2009).