De dag- en nachtegaal
| Auteur | Kees van Kooten, Hans Christian Andersen |
|---|---|
| Voorlezer | Kees van Kooten |
| Speelduur | 1u 14m 15s |
Beschrijving
In 1974 maakte de Nederlandse musicus en componist Theo Loevendie een muzikale bewerking van De nachtegaal, het schitterende sprookje van Hans Christian Andersen. Sindsdien is deze compositie over de hele wereld vele malen uitgevoerd.
Kees van Kooten schreef een gloednieuwe, sprankelende tekst bij deze muziek, die hij zelf voordraagt, onder begeleiding van Het Noord Nederlands Orkest, met dirigent Hans Leenders.
Naast deze orkestversie bevat deze download ook een kamerensembleuitvoering. De kinderen kunnen hierbij, al 'karaokend', zelf de rol van verteller spelen.
Verder bevat dit luisterboek een video waarin een kijkje achter de schermen wordt gegund bij de opnamen en een PDF bestand met de volledige tekst.
Inhoud
1. Zo mooi, net echt
2. De keizer kwam nooit buiten
3. Feest in het paleis
4. Leve de kleine nachtegaal!
5. Gaat de keizer dood?
6. Karaokeversie
7. Zo mooi, net echt
8. De keizer kwam nooit buiten
9. Feest in het paleis
10. Leve de kleine nachtegaal!
11. Gaat de keizer dood?
Video
Een kijkje achter de schermen.
Details
| Uitgever | De Bezige Bij |
|---|---|
| Publicatiedatum | 13 januari 2013 |
| ISBN | 9789023476290 |
| Taal | Nederlands |
| Speelduur | 1u 14m 15s |
| Bestandsgrootte | 77 MB |
| Formaat | mp3 download en geschikt voor de Luisterrijk app |
Trefwoorden
Recensies uit de pers
'Van Kooten heeft tekst van Andersen op speels binnenrijm gezet dat prachtig aansluit bij de springerige noten van Loevendie. Mooi en kwetsbaar tegelijk.' - De Volkskrant
'Frisse en beeldende Stravinskiachtige muziek. Een zeer geslaagde nieuwe opname. Van Kooten draagt op hoogst onderhoudende wijze voor.' - Het Parool
Over de auteur
Kees van Kooten
Kees van Kooten (1941) richtte op de middelbare school met Wim de Bie een cabaretgroep op. Na school bleef hij met De Bie samenwerken, eerst als De Clichémannetjes, vanaf 1965 voor diverse televisieprogramma's waaronder Hadimassa (VARA) en Het Gat van Nederland (VPRO). In 1972 richtte hij met Wim de Bie het Simplisties Verbond op, zij werden in 1974 en in 1977 bekroond met de Nipkow-schijf en in 1985 met de Ere-Nipkowschijf. Daarnaast bracht het Simplisties Verbond zeven langspeelplaten uit, waarvan er drie een Edison ontvingen. Vanaf 1985 zond VPRO-televisie wekelijks hun programma Keek op de Week uit. Sinds maart 1998 is Kees van Kooten gestopt met het optreden voor tv en wijdt hij zich aan het schrijven.
In 1968 debuteerde Kees van Kooten met Treitertrends, korte stukken waarin modieuze typen worden ontmaskerd en geparodieerd. Naast zijn gave voor satirisch werk bleek zijn vermogen tot autobiografisch proza uit veelgelezen en geprezen boeken als Koot droomt zich af (1977), Koot graaft zich autobio (1979) en Veertig (1982). De bundelingen met hilarische columns Modermismen (1984) en Meer Modermismen (1986) hadden een groot succes en zijn in 2004 herdrukt als Alle modermismen ooit (met 60 bonusmodermismen). In Zwemmen met droog haar (1991) laat Kees van Kooten zien dat wie het in Nederland goed heeft, het pijnlijk verkeerd kan hebben wanneer hij elders goed wil doen.
De verhalenbundel Verplaatsingen (1993) bevat verhalen die in hun oorspronkelijke gedaante werden gepubliceerd in Humo. Het boek werd gevold door Levensnevel (1999), waarvoor Van Kooten de Haagse Littéraire Witte prijs ontving. In 2000 verscheen zijn ontroerende portret van zijn overleden moeder, Annie, de bekroning op zijn autobiografisch werk. 'Schrijvers kunnen pas met hun dode moeder verder leven als zij het hebben opgeschreven,' zei Van Kooten hierover. Een jaar later publiceerde hij het op groot formaat vormgegeven Hilaria vol foto's, teksten en knipsels, in 2003 gevolgd door Tijdelijk nieuw, een bundeling schetsen uit Humo die voor deze bundel werden herschreven, geactualiseerd en aangevuld. Zijn meest recente boek is Episodes (2007), een lofzang op zijn jonge kleinzoon.